recydywista — m odm. jak ż IV, CMs. recydywistaiście; lm M. recydywistaiści, DB. recydywistatów «człowiek ponownie popełniający przestępstwo, zwłaszcza tego samego typu, za które był karany» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
syreni — 1. Syreni głos, śpiew itp. «głos, śpiew itp. czarujący, urzekający pięknem, uwodzicielski, kusicielski, tak jak śpiew syren»: (...) do miasta chodziło się jedynie za przepustką, a na przepustkę niełatwo zasłużyć (...). W tych warunkach ryzykowano … Słownik frazeologiczny
recydywistka — ż III, CMs. recydywistkatce; lm D. recydywistkatek forma ż. od recydywista … Słownik języka polskiego
wyrokowiec — m II, D. wyrokowiecwca; lm M. wyrokowiecwcy, DB. wyrokowiecwców środ. «więzień z dużym wyrokiem; recydywista, kryminalista» Wyrokowcy stanowili swoistą elitę więzienną … Słownik języka polskiego
recydywistka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. recydywistkatce; lm D. recydywistkatek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta recydywista {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień